25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz.
Były to słowackie Żydówki - przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć.
Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci.
Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: Prószyński i S-ka. Bibliografia na stronach 483-492. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 001068 od dnia:2024-03-27 Wypożyczona, do dnia: 2024-04-26
Hannah nie chce brać udziału w rodzinnej kolacji z okazji Paschy. Ma dość wysłuchiwania opowieści krewnych na temat Holokaustu. Jechać jednak musi. W wieczór sederowy, gdy zgodnie z tradycją otwiera drzwi, zostaje przeniesiona w czasie do 1942 roku, na polską wieś, gdzie wszyscy nazywają ją Chają. Niedługo potem dzieje się rzecz potworna. Zjawiają się Niemcy i wywożą mieszkańców wioski do obozu koncentracyjnego. Hannah wie, co ich czeka. Arytmetyka diabła to powieść o Holokauście - prawdzie, którą trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej się z nią zmierzyć.
UWAGI:
Na okładce: Wybitne dzieło literatury obozowej dla czytelnika w każdym wieku.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W 2020 roku papież Franciszek udostępnił badaczom archiwalia kurii rzymskiej z czasów pontyfikatu Piusa XII. Dzięki mozolnej pracy Johana Ickxa, uznanego eksperta i kierownika Archiwów Historycznych w Sekretariacie Stanu Watykanu, możemy dziś zaprosić Czytelników do poznania prawdziwej historii relacji Piusa XII i Żydów. Od ponad pół wieku papież ten jest oskarżany o obojętność wobec Zagłady, a częstokroć wręcz przypisuje mu się współodpowiedzialność za Holokaust. Tymczasem jeszcze w 1944 roku główny rabin Palestyny pisał do Stolicy apostolskiej: Lud Izraela nigdy nie zapomni, co Jego Świątobliwość i jego znakomici przedstawiciele [...] czynią dla naszych nieszczęśliwych braci i sióstr w tej najtragicznięjszej godzinie naszej historii.
Podobnie wypowiadał się sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów. Zmiana w postrzeganiu postawy papieża rozpoczęła się od wystawionego w 1963 roku w Berlinie spektaklu pt. Der Stellvertreter (Namiestnik) Rolfa Hochhutha. Sztuka napisana pod dyktando sowieckich tajnych służb i przez nie opłacona, została przetłumaczona na kilkanaście języków, a na jej kanwie powstały inne utwory.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W 2020 roku papież Franciszek udostępnił badaczom archiwalia kurii rzymskiej z czasów pontyfikatu Piusa XII. Dzięki mozolnej pracy Johana Ickxa, uznanego eksperta i kierownika Archiwów Historycznych w Sekretariacie Stanu Watykanu, możemy dziś zaprosić Czytelników do poznania prawdziwej historii relacji Piusa XII i Żydów. Od ponad pół wieku papież ten jest oskarżany o obojętność wobec Zagłady, a częstokroć wręcz przypisuje mu się współodpowiedzialność za Holokaust. Tymczasem jeszcze w 1944 roku główny rabin Palestyny pisał do Stolicy apostolskiej: Lud Izraela nigdy nie zapomni, co Jego Świątobliwość i jego znakomici przedstawiciele [...] czynią dla naszych nieszczęśliwych braci i sióstr w tej najtragicznięjszej godzinie naszej historii.
Podobnie wypowiadał się sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów. Zmiana w postrzeganiu postawy papieża rozpoczęła się od wystawionego w 1963 roku w Berlinie spektaklu pt. Der Stellvertreter (Namiestnik) Rolfa Hochhutha. Sztuka napisana pod dyktando sowieckich tajnych służb i przez nie opłacona, została przetłumaczona na kilkanaście języków, a na jej kanwie powstały inne utwory.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Thomas Geve miał trzynaście lat, gdy wraz z matką został deportowany do Auschwitz. Piętnaście, gdy obóz w Buchenwaldzie, gdzie ostatecznie trafił, wyzwolili alianci.
Zbyt słaby, by odejść, pozostał w obozie i udokumentował wszystko, co stało się także jego udziałem. Tak powstało ponad osiemdziesiąt rysunków, prostych, przejmujących w szczegółach, pokazujących nie tylko sceny dramatyczne, ale też codzienne wydarzenia z życia w obozach, przejawy człowieczeństwa, wsparcie i przyjaźń między więźniami.
Jego wspomnienia to rzadkie świadectwo dziecka, które miało wyjątkową zdolność obserwowania i zapamiętywania każdego szczegółu otoczenia.
UWAGI:
Nazwa pierwszego autora wyróżniona typograficznie. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYROK ŚMIERCI WYDANO NA NICH JESZCZE PRZED NARODZINAMI. Wybuch wojny zniszczył mój świat, moje poczucie bezpieczeństwa. W getcie spędziłam trzy i pół roku. To było trzy i pół roku w piekle - wspomina Krystyna, która z dziesięcioosobowej rodziny jako jedyna przeżyła wojnę. Na początku byliśmy jeszcze wszyscy razem, nie mieliśmy pojęcia, że nasze dni są policzone. Nie wiedzieliśmy, czym jest strach, głód i walka o życie - tak swoje przerwane dzieciństwo pamięta Józef. Z czasem się do tego przyzwyczajamy. Do widoku trupów na chodnikach i do myśli, że być może ja będę następny - wyznaje po latach Marian. Świat, który znali, zniknął nagle wraz z napaścią Niemców na Polskę. Niemal od razu oni i ich rodziny stali się dla okupantów podludźmi. Z miesiąca na miesiąc rosły represje, odbierano im kolejne prawa, aby w końcu zabrać im także to najbardziej podstawowe - prawo do życia. Nakazano zamknąć wszystkich Żydów w wyznaczonych, szczelnie zamkniętych dzielnicach. W gettach. Tam codziennie towarzyszyły im potworny głód, wszechogarniający strach i lęk przed utratą kogoś bliskiego. Patrzenie na śmierć i cierpienie stało się ich codziennością. Cieszyć mogli się tylko tym, że mają jeszcze dość sił, aby przeżyć kolejny dzień. Świadków tych okropnych wydarzeń z dnia na dzień jest coraz mniej. Jesteśmy ostatnim pokoleniem, które ma możliwość posłuchać opowieści o najtragiczniejszych wydarzeniach drugiej wojny światowej z pierwszej ręki. Usłyszmy ich głos i nie dopuśćmy do tego, aby te historie kiedykolwiek się powtórzyły.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dzieci Sendlerowej : niezwykła historia Ireny Sendlerowej nazywanej Aniołem z warszawskiego getta. Bohaterki, która ocaliła przed śmiercią i deportacją 2500 dzieci Tytuł oryginału: "Irena`s children : the extraordinary story of the woman who saved 2,500 children from the Warsaw Ghetto". "Niezwykła historia Ireny Sendlerowej nazywanej Aniołem z warszawskiego getta. Bohaterki, która ocaliła przed śmiercią i deportacją 2500 dzieci "
Ta książka opisuje niezwykłe losy Ireny Sendlerowej. To opowieść o kobiecie, która dzięki niewiarygodnej odwadze, determinacji i nadziei, podejmując ogromne ryzyko, uratowała przed śmiercią lub deportacją do obozów zagłady 2500 żydowskich dzieci.
Irena Sendlerowa ukryła ich nazwiska w butelce i schowała ją pod starą jabłonią na działce swojego przyjaciela. Miała nadzieję, że po wojnie dzieci zostaną odnalezione przez swoich bliskich. Nie mogła jednak przewidzieć, że 90% krewnych uratowanych przez nią dzieci zginie. Nazywana Aniołem z warszawskiego getta. Do dzisiaj jest symbolem walki o godność człowieka, szukania nadziei, tam, gdzie już jej nie ma, a także słuchania głosu, który mówi, że trzeba pomagać tym, którym dzieje się krzywda. W 1942 roku Irena, jako pracownik opieki zdrowotnej, uzyskała zgodę na wchodzenie do warszawskiego getta. Tam, chodząc od drzwi do drzwi, prosiła rodziców i krewnych, aby pozwolili jej wydostać ich dzieci za mury. Namawiała swoich przyjaciół i sąsiadów, żeby pomogli jej je ukryć. Wraz ze współpracownikami opieki społecznej oraz ruchu oporu stworzyła całą siatkę przerzutową. Dzieci były transportowane kanałami, tajnymi przejściami w opuszczonych budynkach, schowane w trumnach lub pod ubraniami. Ta książka to opowieść o odwadze, miłości i człowieczeństwie, które bardzo jasno świecą nawet w chwilach, kiedy wszystko gaśnie.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 323-340.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 000206 od dnia:2024-03-11 Przetrzymana, termin minął: 2024-04-10
Świat sprawiał wrażenie wywróconego do góry nogami, jakby wojna zamieniła wszystkich w wykrzywione lustarzane odbicie ich samych.
Sierpień 1942 roku. Bracia Jacob i Moise Stein przebywają u ciotki w Paryżu, będącym pod nazistowską okupacją. Rodzice zostawili ich pod opieką kobiety do czasu, aż znajdą bezpieczną przystań dla rodziny. Przerażająca obława krzyżuje ich plany. Pod nieobecność ciotki francuska żandarmeria aresztuje chłopców i zabiera ich do Welodromu Zimowego.
W ogromnej posępnej budowli w pobliżu wieży Eiffla przetrzymywane są tysiące przerażonych francuskich Żydów. Chłopcy wiedzą, że aby przeżyć, muszą się stamtąd wydostać.
Poruszająca serca historia o dzieciach, które podejmują dramatyczną próbę ucieczki przez ogarnięty wojną kraj, aby odnaleźć ukochanych rodziców.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni